“Voorjaar 2011
Twee jaar hiervoor was onze trouwe Kretenzer vriendin na 16 jaar overleden, onze Jack Russel was 13 en onze Franse Beauceron/Labrador tussen de 10 en de 15. We zochten een verjonging van het team.
Dat kan op veel manieren en wij probeerden het dit keer via dierenasiels. Veel sites regelmatig bestudeerd en een paar bezoeken gebracht; toch begin april blijven hangen bij Dierenasiel De Kuipershoek in Apeldoorn aan een wit teefje van 1 à 1,5 jaar dat een hoop zaken nogal “spannend” vond. Dat spannende hebben we gemerkt!
Van enige gezelligheid was de eerste ontmoeting absoluut geen sprake; ze stond dwars op de riem en wilde maar één ding: terug naar haar betonnen hok! Na drie maanden vijf tot zes maal per week (en soms twee keer per dag) met het angstige dier te hebben gewandeld, gewandeld, hondehapjes proberen te voeren en uiteindelijk in onze vingers gebeten te zijn een weekend laten proef logeren en een week later weer, waarna ze nooit meer is weggegaan.
Toch ontbrak er iets essentieels en dat was normaal contact. Willy (zoals haar nieuwe naam luidt nadat we haar hadden herdoopt van Whitney) was goed bestuurbaar tot op de laatste meter: ze bleef buiten handbereik of het werd een vechtpartij. In huis en in de tuin is dat geen probleem, al is het niet gezellig, maar als je haar niet aan de lijn kan krijgen om mee de openbare weg op te nemen, kan je niet weg. Da’s zacht gezegd lastig.
Wat nu??
Zomer 2011
Via De Kuipershoek hebben we jou gevraagd of jij misschien eens wilde proberen te kijken waar de schoen wrong en of er iets aan te doen was.
Je hebt ons toen twee dag(del)en gepassioneerd geholpen met tips, rustig voordoen en laten doen van van alles en nog wat en het resultaat was dat wij na een paar maanden een redelijk normale hond hadden en na ruim drie jaar een nagenoeg normale hond hebben, die onderweg in het bos of op de hei regelmatig een aai komt halen en zelfs tegen je aan komt liggen en je een paar ochtendlikjes geeft.
TTouch, grondoefeningen en benaderingswijze, houding, stemgeluid, gebaren en stemming zijn zaken die jij niet zozeer ons hondebeest, maar vooral ons genuanceerd hebt geleerd, waar we je erg dankbaar voor zijn. Onder meer iets simpels als het geven van een koekje verdient meer aandacht.
Winter 2014
We hebben nu een Willy die ook echt wíl in plaats van een Whitney die niets wist en zeker niets wilde!
Ingrid, bedankt!!”
Inge Dijk & Michiel ter Weer en Willy
