“Ik heb 2 niet gecastreerde volwassen Australian sheperds. De oudste (8 jaar) is een zeer stabiele reu die een confrontatie eerder uit de weg zal gaan dan het opzoeken en prima weet hoe hij een toch ontstaand conflict kan oplossen zonder dat het echt mis gaat. De jongste (5 jaar) heeft in zijn leven helaas al iets te vaak minder positieve contacten met andere honden meegemaakt en het is niet altijd te voorspellen hoe hij zal gaan reageren. We voorkomen dan ook liever en helpen hem met het maken van de juiste keuzes.
Tussen beide honden ging het zowel buitens- als binnenshuis altijd zonder problemen en weten de heren prima wat ze aan elkaar hebben. Ook op een uitbundige Aussie manier spelen deden ze altijd graag.
Echter zagen we steeds vaker dat er spanning tussen beide heren ontstond en dat deze spanning ook een tijdje bleef hangen. Met name bij de jongste zagen we vele stresssignalen en moesten we vaker ingrijpen tijdens spel om een echt conflict tussen beiden te voorkomen. Als ze speelden met elkaar, wat bijna altijd op initiatief van de oudste is, dan besteeg en bereed de jongste eigenlijk altijd de oudste. Steeds vaker werd het gegrom en gegrauwd wat normaal is in het spel tussen aussies, heftiger en serieuzer. Ook werden speeltjes en botjes en zelfs wij eigenaren geblokt, geregeld met een grom en grauw.
Je kan dit natuurlijk managen als eigenaar, maar leuk is het niet 2 honden die constante spanning hebben en opzoeken met elkaar.
Ik was al gestart met de inzet van supplementen om de jongste hond te begeleiden in zijn toegenomen spanning. Maar was nog niet tevreden over de laatste scherpste puntjes en met name de spanning tussen beide heren.
Ik sprak hier met Ingrid over en zij vroeg of ik al gebruik had gemaakt van bandages. Nee dat had ik nog niet, maar ik heb deze wel in huis daar ik ze eerder succesvol heb ingezet bij de trainings- en wedstrijdspanning te verlagen. En ook bij het accepteren van het tuigje hadden we de bandages al eens eerder met succes gebruikt.
Dus we gingen opnieuw aan de slag met de bandages. De jongste hond hebben we elke dag bandages laten dragen. En dit voornamelijk op de spannende momenten. Ongeveer 10 minuten in de ochtend, er is dan veel opwinding van wandelen, eten, baasjes die zich klaar maken om naar hun werk te gaan. En ook in de avond kreeg de jongste 10 – 30 minuten de bandage om geknoopt. We merkten al binnen 10 dagen verschil!
De jongste ging onze oudere hond uitdagen tot spel en dit spel eindigde niet meer in bestijgen en rij gedrag. Ook gingen ze weer vaker bij en zelfs tegen elkaar liggen slapen.
Op dit moment maken wij niet meer dagelijks gebruik van de bandages, maar op dagen dat er bijvoorbeeld iets spanning is geweest tijdens de wandeling of de activiteit van die dag, bijv. een Hoopers wedstrijd, komen de bandages nog uit de tas en helpen ze om de jongste meer tot rust te krijgen. Hij slaapt er altijd lekker op.
We zijn er erg blij mee, dat de rust weer is terug gekeerd tussen beide heren.
We zijn allemaal erg blij met de adviezen van Ingrid en de bandages. Het is zo iets moois als je de rust weer in je hond ziet terug keren.”
Linda Linthorst en de 2 aussies
