Dat doet ie anders nooit
Diep ontroerend door dit bijzondere contact. Felix koos er zélf voor om naar mij toe te komen, om contact met mij te maken én om in contact te blijven. Dat is iets wat heel moeilijk voor hem is. Zoals zijn mens zelf aangeeft “dit doet hij normaal echt nooit”.
Dat hij dan zelf de keuze maakt om dit contact aan te gaan en vervolgens ook nog aanwezig kan blijven in dat contact vind ik echt waanzinnig! Zo’n mooi cadeautje. Zo’n enorme waardevolle ervaring voor deze knappe man. Dat raakt me tot diep in mijn ziel.
Op sommige momenten heb ik mijn armen helemaal om hem heen. Dat zou ik uit mezelf nooit doen. Ik respecteer de persoonlijke ruimte van de hond. Maar in dit geval koos Felix er zelf voor. Voor hem voelde dit blijkbaar het meest veilig of comfortabel. Helemaal prima, dan doen we het zo.
Na een tijdje zie je dat hij, wederom zijn eigen keuze, zijn gewicht verplaatst, waardoor hij niet meer tegen mij aan leunt, maar ervoor kiest om op z’n eigen pootjes gaat staan. Hij heeft mij niet meer nodig voor steun, hij kan het zelf. *yay*
Het blijft zo dankbaar, om een hond een heel nieuwe, positieve ervaring te kunnen geven. Dit neemt hij maar weer mooi mee voor de rest van zijn leven.
Dank je wel voor het vastleggen van deze bijzondere verbinding Jelien.
Wat een heerlijke workshop was het weer vandaag!!
